Omen i Lśnienie to horrory zupełnie innego typu tam chodzi o budowanie klimatu.A tutaj o odhaczanie kolejnych ofiar.Filmy wymienione przez ciebie to inny typ horrorów i nie ma sensu ich porównywać z Koszmarem.
PS.Martwica Mózgu to komedia nie horror więc to porównanie również nie jest zbyt trafione.

Wiem ,że inny typ. Po prostu ostrzegam innych ,żeby potem nie było zawodu tak jak to było ze mną. Po prostu trzeba lubić taki typ horroru. W innym razie to nie przejdzie. Będzie jedynie zawód i stracony czas.

"PS.Martwica Mózgu to komedia nie horror więc to porównanie również nie jest zbyt trafione."
Z tym ,że oglądając koszmar miałam wrażenie ,że oglądam komedie -.- czarną ale jednak..

nieprawda, ja lubię Lśnienie a Koszmar też mi się bardzo podobał.

Mi też

Ok. Mowisz, że to sztamponowa historyjka. Tyle, że ten film zapoczątkował te wszystkie inne "sztamponowe historyjki". Spójrz na to, z którego roku jest ten film. Wedłg mnie fabuła "Koszmaru" jest naprawdę ciekawa, patrząc na slashery, które później powstawały. Tu mamy morderce, który był (bodajże) ogrodnikiem w przedszkolu, zabijał dzieci, a nastepnie zemścili się na nim rodzice i go spalili. Teraz Freddy zabija nastolatków w ich snach. I nie jest to zwykłe "wybijanie" imprezujących dzieciaków, jak to np. w "Teksańskiej masakrze" (choć i ten film bardzo lubię z powodu świetnego klimatu i fajnie zarysowanej postaci Thomasa "Leatherfaca") czy w "Piątku trzynastego" (ten film już mniej lubię). W "Koszmarze z ulicy wiązów" jest również wyjątkowy klimat, nieźli aktorzy (a o to też trudno w slasherach). Bardzo wpasująca się w film muzyka oraz dajmy na to naprawdę dobre efekty jak na tamte czasy. Z tych właśnie powodów tak bardzo lubię ten film, chociaż "Lśnienie" też uwielbiam. To są dwa różne podgatunki. Dwa różne filmy.

Ja akurat bardzo lubię slashery, także lubię i koszmar z ulicy wiązów i całą serię piątek 13 (głównie ze względu na Jasona )