Ep. II - A Saucer of Loneliness
Żyjąca ze swoją zgorzkniałą matką, cierpiąca z powodu doskwierającej jej samotności kelnerka zostaje pewnego dnia nawiedzona przez latający spodek. Byt z innej galaktyki przekazuje jej wiadomość o wielkim znaczeniu...
Fabuła tego odcinka na pierwszy rzut oka prezentuje się dosyć niedorzecznie. Taka też niestety jest. W odbiorze nie pomaga bynajmniej fakt, że twórcy epizodu uderzają w łzawo-sentymentalne tony z wyrafinowaniem godnym wenezuelskiej opery mydlanej. Szkoda talentu Shelley Duvall na takie popłuczyny.

Ep. III - What Are Friends For?
Alex wprowadza się ze swoim synem do domku w lesie. Narzekający na brak rozrywek chłopiec spotyka pewnego dnia rówieśnika, z którym zaczyna spędzać każdą wolną chwilę. Czy nowy towarzysz zabaw to tylko wymyślony przyjaciel czy postać z krwi i kości?
Dosyć "letni" odcinek, który miał szansę podryfować w zupełnie innym, znacznie ciekawszym kierunku. Skończyło się na nijakiej opowiastce, która nie tyle potęgę wyobraźni zachwala, co jej znaczenie marginalizuje, jasno wskazując, że najlepiej trzymać się blisko ziemi. W obsadzie Tom Skerritt, Fred Savage i Lukas Haas.

Ep. IV - Aqua Vita
Prezenterka telewizyjnych wiadomości kończy okrągłe czterdzieści lat, co w czasach panowania kultu młodości nie wróży zbyt dobrze jej karierze. Nieoczekiwanie, z pomocą przychodzi koleżanka z pracy, która poleca jej wodę o odmładzających właściwościach...
Pomysł podobny do tego, na którym oparł się później Zemeckis przy kręceniu "Ze śmiercią jej do twarzy". Tutaj jednak tonacja jest znacznie poważniejsza, a zakończenie przynosi głębokie rozczarowanie (znowuż nachalny morał). Zdecydowanie twórcom przydałoby się więcej dystansu. Ale sam klimat - niczego sobie.

Pamiętam !!!!! Aqua Vita

Ep. V - The Storyteller
Emerytowana nauczycielka zauważa na ulicy człowieka, który przypomina wyglądem jej niegdysiejszego ucznia. Ożywają wspomnienia niezwykłej historii o pewnym wyobcowanym chłopcu...
Magia pozorowana i sentymentalne przynudzanie. W zgodzie z przyświecającą cyklowi tradycją, która nakazuje, aby najbardziej smętne i nieciekawe historyjki były również tymi charakteryzującymi się najdłuższym czasem trwania.

Ep. VI - Nightsong
DJ-ka z małej rozgłośni radiowej mimo upływu czasu nie może przeboleć rozstania z ukochanym. Pewnej nocy, luby zjawia się w miejscu jej pracy, by wytłumaczyć, dlaczego podjął decyzję o zerwaniu...
Tani romans dla gospodyń domowych ubrany w formułę fantasy. Ckliwe, głupie i kiczowate, zupełnie jak tytułowa piosenka, będąca czymś na wzór kwintesencji obciachowych mód w muzyce popularnej lat 80.

Pamiętam ten odcinek

Ep. VII - The After Hours
Młoda dziewczyna przybywa do centrum handlowego tuż przed jego zamknięciem, aby kupić prezent dla dziecka swych pracodawców. Tej nocy odkryje prawdę o samej sobie, której wolałaby nie znać...
Odcinek według oryginalnego pomysłu Roda Serlinga, za kamerą Bruce Malmuth. Wyrazisty klimat, odrobina napięcia i zagadka, której rozwiązanie może nie zaskakuje, ale dowodzi bogatej wyobraźni twórcy cyklu.

Ep. VIII - Lost and found
Studentka po powrocie do swojego pokoju w akademiku zauważa, że ktoś poprzestawiał jej rzeczy. Czyżby szwankowała jej pamięć, a może w pobliżu czai się intruz?
Krótka historyjka z serii "zapchajdziury". Ni to zabawne, ni zaskakujące, a już na pewno nie straszne. Puenta z kolei - zwyczajnie durna.

Ep. IX - The World Next Door
Barney jest wynalazcą-amatorem. Jego żona nie ma wyrozumiałości dla jego - jej zdaniem bezużytecznego - hobby. Tymczasem on sam prowadzi sekretne, "drugie" życie w zupełnie innej epoce...
Epizod o potędze wyobraźni, wychwalający wszelkiej maści marzycieli. Całkiem sympatyczny miejscami, choć niczym szczególnym się nie wyróżnia. Ot, typowa "głupotka", jakich nie brakuje w tym cyklu.

Ep. X - The Toys of Caliban
Stare małżeństwo wychowuje w tajemnicy przed światem swego niedorozwiniętego syna, Toby'ego. Przyczyna jego odseparowania od świata zewnętrznego tkwi w niezwykłej sile, jaką został obdarzony. Sile, która przerasta jego upośledzony umysł...
Intrygująca historia, do pewnego stopnia przypomina nowelkę pt. "It's a Good Life" z oryginalnej serii (na której oparł się później Joe Dante, reżyserując trzeci segment z filmu kinowego z 1983 roku), tutaj jednak mamy mniej grozy, a więcej dramatu. Osobiście wolałbym, aby twórcy skierowali się bardziej ku konwencji rodem z horroru, jednak nie ma co narzekać: rzecz została opowiedziana ciekawie i wciąga.

Pamiętam !!!! Check !!!!

Ep. XI - The Convict's Piano
Niesłusznie skazany za morderstwo pianista, podczas odbywania wyroku trafia pod opiekę starego więziennego wygi. Dzięki niemu uzyskuje dostęp do pianina, które niegdyś należało do słynnego gangstera, Mickeya Shaughnessy...
Twórcy znów "czarują", tyle że tym razem wychodzi im to nieco lepiej niż zazwyczaj. Największym atutem tego odcinka jest jego zakończenie: niby oczywiste, a jednak zaskakujące. No i obyło się bez taniego sentymentalizmu. W roli głównej: Joe Penny, znany polskim widzom z serialu "Gliniarz i prokurator".

Ep. XII - The Road Less Traveled
Małżeństwo z dzieckiem odkrywa, że w ich domu przebywa intruz. Jego tożsamość wywoła u gospodarzy prawdziwy szok...
Odcinek od Wesa Cravena: pomysł jest naprawdę nośny i trzeba przyznać, że wykorzystano go w całkiem dobry sposób. Po seansie aż nachodzi ochota, aby jeszcze raz zaliczyć pewien film z Tomem Cruise'em.

Ep. XIII - The Card
Gospodyni domowa, której odebrano wszystkie karty kredytowe z powodu ich notorycznego niespłacania, otrzymuje ofertę od firmy będącej - jak sami to określają - ostatnią deską ratunku dla takich "przypadków". Kobieta otrzymuje nową kartę kredytową, z zastrzeżeniem, że pierwszej wpłaty musi dokonać w przeciągu tygodnia...
Narracja otwierająca żartobliwie wylicza rzeczy, przy pomocy których diabeł usiłuje zniszczyć ludzkość. Karty kredytowe jak najbardziej się do nich zaliczają. W szczególności zaś karta, którą otrzymuje główna bohaterka. Po obejrzeniu tego odcinka inteligentny widz tylko utwierdzi się w przekonaniu, że od wszelkich pożyczek i kredytów najlepiej trzymać się z daleka.

CHECK !!! Pamiętam

Ep. XIV - The Junction
John jest górnikiem. Po tym, jak jego żona dowiaduje się, że dopuścił się zdrady, idzie do pracy w kopalni. W wyniku tąpnięcia, mężczyzna zostaje uwięziony pod ziemią, gdzie będzie miał szansę przewartościować swoje życie i gdzie pozna niezwykłego towarzysza...
Wciąga pomimo faktu, iż przebieg wydarzeń dość łatwo przewidzieć. Szczerze mówiąc, do ostatniej chwili łudziłem się, że twórcy zrezygnują z łatwego happy endu na rzecz ciekawszego rozwiązania. Naiwniak ze mnie, niemniej odcinek i tak całkiem, całkiem.

Pamiętam !!!!!!!!!!!!!

Ep. XV - Joy Ride
Dwaj bracia w towarzystwie swoich dziewczyn kradną zabytkowy samochód i udają się nim na wieczorną przejażdżkę. Beztroska zabawa przemieni się w dramat, kiedy cała czwórka zatrzymana zostanie przez policjanta...
Klimat jakby zapożyczony z "Christine", tylko sama fabuła już nie tak porywająca. Podejrzewam jednak, że gdybym oglądał ten epizod w dzieciństwie, mógłby znacznie bardziej przemówić do mojej wyobraźni.

Pamiętam !!!!

Ep. XVI - Private Channel
Nierozstający się ze swym przenośnym radiem nastolatek wsiada na pokład samolotu. Nieoczekiwanie, krnąbrny chłopak i jego gadżet odegrają zbawienną rolę w trakcie lotu...
Z morałem, a jakże, jednak jest też pewna dawka napięcia, a i sam pomysł nie najgorszy. Za kamerą Peter Medak, a w drugoplanowej roli Andrew Robinson, którego fani horroru pamiętają za sprawą wyrazistej kreacji w "Hellraiserze".

Pamiętam !!!!

Ep. XVII - Shelter Skelter
Harry ma obsesję na punkcie zagłady nuklearnej. Aby uchronić przed nią siebie i swoją rodzinę, buduje w podziemiach domu wielki schron. Zgodnie z jego oczekiwaniami, sądny dzień w końcu nadchodzi...
Post-apokaliptyczne klimaty w niezłym wydaniu. Joe Mantegna wypada przekonująco jako przezorny do granic obłędu tyran i despota, a przewrotny finał może i łatwy do przewidzenia, ale egzamin zdaje.

Pamiętam !!!!

Ep. XVIII - Time and Teresa Golowitz
Światowej sławy kompozytor nazwiskiem Bluestone pewnego wieczoru zostaje odwiedzony przez niespodziewanego gościa. Osobnik, który sam tytułuje się "Księciem Ciemności" przynosi niezbyt dobre wieści: otóż muzyk nie żyje. Ze względu jednak na szacunek, jakim cieszy się ze strony Pana Podziemi, dostaje od niego szansę przeniesienia się do dowolnego miejsca w czasie i przestrzeni...
W sumie całkiem sympatyczna rzecz, choć co z niej konkretnie ma wynikać - ciężko określić. Może zresztą nawet lepiej w ten sposób, bo przynajmniej tym razem twórcy nie starają się wciskać nam swoich morałów i taniego dydaktyzmu.

Ep. XIX - Voices in the Earth
Ekspedycja przybywa na wyniszczoną wskutek działalności człowieka Ziemię. Wchodzący w skład ekipy profesor nawiąże na niezamieszkanej obecnie planecie kontakt z duchami przodków...
Klimat, który przywodzi na myśl chociażby "Obcego", obiecuje niestety więcej, niż w rzeczywistości otrzymujemy. Scenografia, kostiumy - świetne, sama historia nieco przynudza i zamiast skupiać się na kreowaniu napięcia, zbacza ku zbędnemu moralizowaniu i biadoleniu na temat potrzeby chronienia środowiska. Na osłodę: Jenny Agutter w roli kierującej misją pani kapitan, szkoda tylko, że już nie tak ponętna jak choćby w czasach "Walkabout".

Ep. XX - Song of the Younger World
Umieszczony w zakładzie poprawczym chłopak zakochuje się (z wzajemnością) w córce naczelnika. Kiedy zostają nakryci na gorącym uczynku przez ojca dziewczyny, jedynym wyjściem z sytuacji wydaje się być wspólna ucieczka...
"Romeo i Julia" z dziwacznym happy endem. Ckliwa i średnio wciągająca historyjka, którą niesie pretensjonalnie poprowadzony, wilczy "lejtmotyw". Plus trzymający poziom Roberts Blossom jako rodzic-tyran.

Ep. XXI - The Girl I Married
Małżeństwo z długim stażem zaczyna wspominać lata swej młodości, kiedy się spotkali. Marzenie o powrocie do tamtych beztroskich czasów niejako ziszcza się, kiedy mąż spotyka na swej drodze... własną żonę w wersji sprzed dwóch dekad...
Z obowiązkowym morałem, ale też nutą refleksji na temat pokolenia "flower power" i jego późniejszych życiowych wyborów. Prawnicy z brzuszkiem i łysiną oraz podstarzałe instruktorki fitness - smutne requiem dla wzniosłych idei, pod znakiem których upłynęły lata 60. Choć i z niewesołych konkluzji twórcom odcinka jakimś cudem udało się wykrzesać tony pokrzepiające.

Ja pamiętam jakiś odcinek o młodych ludziach którzy byli w sobie zakochani
Ich rodzice byli przeciwni ich związkowi
Pamiętam dostali kartkę do przeczytania z dziwnymi znakami
Pamiętam że zamienili się w psy ( chyba alaskany ) które biegały po łące i n szyjach mieli jakies medaliki